Anatomie van het oor

De anatomie van het oor bestaat uit drie verschillende onderdelen: het uitwendige oor, het middenoor en het binnenoor. Elk deel speelt hierbij een cruciale rol in het gehoorproces.

Uitwending oor

Het uitwendig oor is het deel van het oor dat zichtbaar is. Hieronder vallen de oorschelp, de gehoorgang en het trommelvlies.

• Oorschelp (pinna): Dit is het zichtbare deel aan de buitenkant van het oor, dat ervoor zorgt dat geluid naar het begin van de gehoorgang wordt geleid.
• Gehoorgang (meatus acusticus externus): Het kanaal dat van de oorschelp naar het trommelvlies loopt. Ongeveer 2,5 cm lang en heeft een diameter van +/- 7 mm, waarbij oorsmeer wordt afgescheiden door de haartjes in het eerste deel.
• Trommelvlies (membrana tympani): Een doorzichtig grijs vlies, die meebeweegt met geluidstrillingen en de doorgang vormt naar het middenoor.

Midden oor

Het middenoor is het gedeelte van het oor dat geluidstrillingen van het trommelvlies via de gehoorbeentjes doorgeeft aan het binnenoor.

• Trommelholte (cavum tympani): Een ruimte direct achter het trommelvlies, die via de buis van Eustachius met de keel verbonden is.
• Gehoornbeentjes (ossicula auditus): Bestaat uit drie onderdelen: De hamer (malleus), het aambeeld (Incus) en de stijgbeugel (stapes). Samen zorgen ze ervoor dat geluidsgolven worden versterkt en doorgegeven. Geluidstrillingen die op het trommelvlies aankomen, hebben een bijzonder effect. Ze zorgen er namelijk voor dat de hamer in beweging gaat en op het aambeeld slaat. De trilling van het aambeeld wordt via de stijgbeugel aan het ovale venster doorgegeven.

Deze gehoorbeentjes hangen in een holte. De buis van Eustachius zorgt ervoor dat deze holte wordt ontlucht en hij loopt van het middenoor tot de keelholte. Dit is al één van de processen waar problemen kunnen ontstaan in uw oor. Als de ontluchting niet goed werkt, kan er een drukverschil ontstaan. Het trommelvlies beweegt dan minder soepel en u kunt minder goed horen. Gaan we voorbij het middenoor verder door naar binnen, dan komen we in het binnenoor.

Binnen oor

Het binnenoor brengt geluid direct in verbinding met de hersenen en bestaat uit het labyrinth, slakkenhuis en het evenwichtsorgaan. Trillingen die hier worden opgevangen, worden via de zenuwbaan naar de hersenen gestuurd door het orgaan van Corti.

• Labyrinth (labyrinthus): Een systeem van holten en kanalen.
• Slakkenhuis (cochlea): In deze spiraalvormige structuur worden trillingen van geluid omgezet in zenuwprikkels.
• Evenwichtsorgaan (organum vestibulare): Gelegen in het labyrinth, zorgt voor ruimtelijke oriëntatie en evenwicht.

Het orgaan van Corti bevat haarcellen. De buitenste haarcellen staan in verbinding met een membraan dat de toonhoogte bepaalt van geluid dat wij opvangen. De binnenste haarcellen transporteren deze toonhoogte naar de zenuwen. Regelmatig lawaai, medicijnen of ouderdom kunnen ervoor zorgen dat de haarcellen slijten. Dat kan er uiteindelijk toe leiden dat u minder goed hoort. Geluiden kunnen dan namelijk door elkaar gaan lopen, of geluid komt niet meer aan in de hersenen. We komen nu bij het centraal auditief systeem.

Het centraal auditief systeem

Het centraal auditief systeem is een gedeelte in uw hersenen waar spraakherkenning plaatsvindt. Komt eer in beide oren een signaal binnen, dan kan worden bepaald vanuit welke richting geluid komt. Ook kan hier worden geselecteerd wat u wilt horen, als u bijvoorbeeld in een rumoerige omgeving staat.

Het centraal auditief systeem is dus een slim systeem dat heel geavanceerd is in het onderscheiden van geluiden.